مقدمه و هدف: شیوع آنتیژن سطحی هپاتیت B (HBsAg ) در کارکنان بهداشتی درمانی ایران متفاوت گزارش شده است و برآوردی کلی از آن وجود ندارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین شیوع HBsAg در کارکنان بهداشتی درمانی ایران به روش متاآنالیز انجام شد.

 روش کار: مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیر حاضر بر اساس چک لیست PRISMA انجام گرفت. جهت دستیابی به مستندات فارسی و انگلیسی بانکهای اطلاعاتی ملی شامل: Magiran، Iranmedex، SID، Medlib و بین المللی شامل Scopus، PubMed، Direct-Science، Cochrane، Embase، Springer، Online Library Wiley و نیز موتور جستجوی Google Scholar بدون محدودیت زمانی تا سال 1394 جستجو شدند. جستجو و استخراج داده توسط دو نفر از پژوهشگران به صورت مستقل صورت گرفت. به منظور ترکیب داده ها از مدل اثرات تصادفی به روش متاآنالیز استفاده شد.

یافته ها: تعداد 17 مطالعه واجد شرایط با حجم نمونه 3002 مورد بررسی قرار گرفت. شیوع HBsAg در کارکنان بهداشتی درمانی ایران (6/0– 1/0: 95% فاصله اطمینان) 4/0درصد برآورد گردید. کمترین و بیشترین شیوع HBsAg به ترتیب مربوط به مرکز کشور (03/0%) و غرب کشور (1/4%) بود.

نتیجه گیری: شیوع HBsAg در کارکنان بهداشتی درمانی ایران کمتر از جمعیت عمومی می باشد که به نظر میرسد اقدامات پیشگیرانه از جمله واکسیناسیون گروه های پرخطر در کاهش شیوع HBsAg موثر بوده است و در طی 26 سال اخیر افزایش معناداری نداشته است.